Is er nog wel wat te doen als coach/supervisor?

Op 4 september gaven Irene en Elisabeth een introductie workshop aan 12 coaches en supervisoren. We waren uitgenodigd door de LVSC regio Twente.

Hoe zouden de 3 principes vallen bij een doelgroep die toch gewend is flink te sleutelen aan de denkbeelden van hun klanten…… Komen wij met een slechte boodschap over veel impact in weinig sessies? Gaat het verdienmodel onderuit?

Dat bleek enorm mee te vallen, want:

  • Uit de eerste ronde “waar word je echt blij van in je werk” kwam veel moois over compassie, echt contact, groeiend vertrouwen en hier-en-nu zijn. Daar konden we naadloos bij aansluiten.
  • Bij onze uitleg over de principes hoorde je regelmatig een zucht…. O, het mág zo eenvoudig zijn!
  • Veel coaches werken intern in organisaties en zijn juist heel blij als ze in veel minder sessies impact kunnen hebben.

Heel veel boeken over hoe er niks te fiksen is…

In de evaluatie zeiden deelnemers onder andere:

-niet kijken vanuit modellen.
-wat zich voordoet is belangrijk, er is tijd, er hoeft niets.
-“ik ging op reis, maar ik ben er al”.
-zorgvuldigheid met taal.
-ik word rustig maar ben ook gefocust.
-het smaakt naar meer.

We hebben ervan genoten en staan open om in andere regio’s voor LVSC op te treden!

Congres
Verlichting & Welzijn

20 september Driebergen
Voor zorg- en hulpverleners